Gənc şair Ziya Dilsuzun yeni şeirləri

“Başım bu payıza elə qarışıb...”

"AZpress.AZ İnformasiya Agentliyinin "AZpressTİMES.info" xəbər saytı gənc şair Ziya Dilsuzun yeni şeirlərini təqdim edir.

Ziya Dilsuz (Ziya Şadulla oğlu Fətullayev) 1990-cı ildə Lənkəran rayonunun Osakücə kəndində anadan olub. Orta təhsilini İdrak Hüseynov adına Osakücə kənd tam orta məktəbində alıb. “Naxçıvan” Universitetini bitirib. İxtisasca filoloqdur. Hazırda pedaqoji fəaliyyətlə məşğuldur. "Sənazlığı", "Sevməyin düsturu", "Ayrılıq və Nöqtə" adlı şeirlər kitabının müəllifidir. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür. “Qızıl qələm” media mükafatçısıdır.

 

Başım bu payıza elə qarışıb... 

 

Yağışlar torpağa taleyin yazır, 

Küləklər danışır sözdən xəbərsiz. 

Kim atdı pərişan, məyus payızı

Fəsillər içinə bizdən xəbərsiz. 

 

Üşüyür Vətənin hər bir qarışı, 

Bir doğman ağrıyır yarpaq adında. 

Başım bu payıza elə qarışıb... 

Bütün uzaqlıqlar çıxıb yadımdan. 

 

İlahi, bitdimi ömrü bu eşqin? 

Düşüb səhralara aza bilmirəm. 

Başım bu payıza elə qarışıb... 

O qızçün şeir də yaza bilmirəm.

 

Qayıdaq

 

Ay gözəlim, getdiyimiz bu yolu

Yorğun-yorğun, ağır-ağır qayıdaq.

İllərdi ki, bu sevdanın başında

İldırımlar möhkəm çaxır, qayıdaq. 

 

Çətin nəsə məlhəm ola yaraya, 

Kimlər girdi, nələr girdi araya? 

Kim çatar ki belə vaxtda haraya?

Ya sus, ya da qışqır, bağır, qayıdaq. 

 

Oldu bizi bu yollarda güdən də, 

Ağrıları gizlətdik bir bədəndə. 

Həyasızca getmişdikmi gedəndə?

Qayıdanda fağır-fağır qayıdaq.

 

Belə gediş, belə dönüş olmayıb, 

Açdığımız izlər geniş olmayıb. 

Görsən əgər güc-taqətin qalmayıb,

Lazım gəlsə, kömək çağır, qayıdaq. 

 

Bizi vurar silahımız, bilirik, 

Necə olar sabahımız, bilirik. 

Az olmadı günahımız, bilirik, 

Allah bizə tərs-tərs baxır, qayıdaq. 

 

Daha bütün uzaqlar da xətirsiz, 

Daha bütün çiçəklər də ətirsiz. 

Eşqin payız fəslindəyik çətirsiz, 

Dayanmadan yağış yağır, qayıdaq. 

 

Addımlaya bilərikmi bərabər? 

Gəl geriyə dönək indi birtəhər. 

Yorulmuşuq, təkid etmə bu qədər, 

Qayıdarıq əvvəl-axır, qayıdaq.

 

Gəlir

 

Mən ki sənə nifrət edə bilmərəm,

Mənim ancaq sevmək əlimdən gəlir.

"Sevirəm" deyəndən nələr çəkmədim...

Başıma nə gəlir, dilimdən gəlir. 

 

Gözəl, əfv etmədin sən günahımı, 

Görməzsən açılan son sabahımı. 

İncidib eləmə yorğun ruhumu,

Qoy bir az dincəlsin, ölümdən gəlir. 

 

Dünən bu günümçün dəlildir artıq, 

Sabah bu günümə daxildir artıq. 

Bu ürək əvvəlki deyildir artıq,

Çox şeylər öyrənib - təlimdən gəlir. 

 

Mən yola düşdükcə əl eləyərsən, 

Bütün müşkülləri həll eləyərsən. 

Məni yandırarsan, kül eləyərsən,

Satıb götürərsən külümdən gəlir.

 

Danışıram

 

Mən dinməz otura bilmirəm, adam,

Başıma vurmasın hirs, danışıram.

Bəzən tərs damarım tutur mənim də, 

Neynim, düz düşünüb tərs danışıram. 

 

Mənim baharım yox, çiçəyim yoxdu, 

Zinət, yaraşığım, bəzəyim yoxdu. 

Mənim öyünməyə heç nəyim yoxdu, 

Vallah, eləmirəm fors, danışıram. 

 

Mən gedən o yollar qarlı olmayıb? 

Bağım da, bağçam da barlı olmayıb. 

Ulu babalarım varlı olmayıb, 

Kimsədən almadım irs, danışıram. 

 

Şükür, qatlanmayıb diz, aça billəm, 

Gedirəm, arxamca iz aça billəm. 

Haçan xoşbəxtlikdən söz aça billəm? 

Yara danışıram, kirs danışıram. 

 

Mən niyə bilmədim, nədən yoruldum, 

Özümdən-özümə gedəcək yoldum. 

Ömrün bu çağında tələbə oldum, 

Bu yaşda müəllimçün dərs danışıram.

 

Öyrəşir adam 

 

Bircə dua qəbul olur, 

Tez göyə öyrəşir adam.

Uzaq-uzaq adamlara

Bəs niyə öyrəşir adam?

 

Oynayacaq min oyunu, 

Çatar hər oyunun sonu. 

Pozub ömrün sükutunu,

Səs-küyə öyrəşir adam. 

 

Soyuq qəlbi qəlb isidir, 

Susmaq elə Haqq səsidir. 

Düzdür, zaman itkisidir,

Hər şeyə öyrəşir adam.